Een dromedaris vertelt. Over zijn zwijgzame land van zon en zand. Over zijn vacht vol stof en het trage ritme van de woestijn. Over het kind dat hij op een dag plots ontmoet en hoe ze elkaar over hun wereld en hun dromen vertellen. De verhalen van het kind verbreden de horizon van de dromedaris: zijn wereld wordt groter, kleurrijker, minder stoffig. En de woorden van de dromedaris troosten het kind.
Le rêve du dromadaire is geen spannend verhaal met een echte plot. Het is een lang, zintuiglijk gedicht waarin de dromedaris je door zijn ogen en op zijn ritme naar de wereld rondom zich laat kijken. Sommige regels zijn zo mooi, dat ze nog dagenlang blijven zingen in je hoofd. De kleurrijke, collageachtige illustraties, waarvoor Muriel Diallo verschillende technieken gebruikte, versterken de dromerige, poëtische sfeer van het boek. 

Boek uitgegeven in Benin van een auteur uit Ivoorkust, vertaald uit het Frans.